Yiğit efenin adı Ömer idi,
Ayşa ona baygın idi.
Bir baş bağlardı ki zülüfleri yana düşerdi…
Düşerdi bir ataş da Ömer’in yüreciğine.
Sonra çok uzun bir gece güne döner olduğunda,
Ayşa kız terkisindeydi yağız bir boz atın.
Onlar erdiler muratlarına, darısı başımıza
Ek bilgi:
Filed under: Culture/Kültür, Dr.M.Halit UMAR yazıları, Sanat_Art, Tourism/Tourisme/Turizm | Tagged: Etnografya Müzesi, Novada, Otantika, Söke |
Laisser un commentaire