News & Analysis from Brussels

***

A world without NATO: The end of NATO?

Predictions about the imminent demise of NATO have been around for ages… Today, the narrative about the “demise of the West” appears to be gaining more traction, and some even question NATO’s continued relevance. Imagine what a world without NATO might look like

***

ABD ve İRAN «Örtülü bir İlişki» İçinde mi?

ABD’nin İran ile başı belada gözükürken, Türkiye’nin de hem ABD ile başı belada, hem de İran ile ciddi sıkıntıları var. İran’daki ve Irak’taki eş zamanlı protestolar ve halk hareketlerinin Türkiye’ye sıçraması için ortam müsait. Ekonomi kötüye gidiyor. Kış yaklaşıyor ve sürekli zamlar halkı bezdiriyor. Bu da hedefte Türkiye’nin olabileceğini düşündürüyor.

***

Avrupa – ABD İlişkileri: Quo Vadis?

 

Atlantik «Köprü»sü Çatırdıyor mu? Trump’ın ABD’nin büyükelçiliğini Kudüs’e taşıması ve özellikle de İran nükleer anlaşmasından çekilme kararının ABD ile Avrupa arasındaki ayrılığı çok daha görünür hale getirdi. P5+1 nükleer anlaşmasının ardından uluslararası güçlerin ve küresel şirketlerin İran ile kurmuş olduğu ilişkiler, geçici olmayıp çok yönlü çıkarlara dayanıyor. Trump’ın İran politikasının, başta AB olmak üzere, uluslararası alanda beklenen desteği görmesi oldukça zor. Bu yönelimde küresel sermayenin de sanıldığı gibi bir çıkarı olmaz. İran’ın başta Almanya, Fransa ve İtalya olmak üzere, AB ülkelerinden önemli tutarda yatırım çekmesi bekleniyor. ABD’nin Avrupalı müttefikleri Washington’nun büyükelçiliğini Kudüs’e taşıması ve bununla bağlantılı Gazze’deki İsrail saldırılarına da tepkisiz kalmadılar. Trump’ın bölgesel dengeleri bütünüyle değiştirmeye yönelik yeni adımlar atması halinde Orta Doğu’daki kriz, tahmin edilenden çok daha fazla derinleşebilir ve yıllar süren bir istikrarsızlıkla karşı karşıya kalınabilir. ABD’nin tek başına yönetme şansının olmadığı böyle bir kriz, bölgesel bir savaşı bile tetikleyebilir.

***

EU: FAC…

 

Authoritarian Regime Leaders and Una Signora! The Foreign Affairs Council will start with a review of pressing issues on the international agenda. The High Representative and ministers may refer to the EU-Western Balkans summit in Sofia on 17 May, recent developments related to North Korea and the situation in Yemen. The Council will discuss Iran, in particular the Iran nuclear deal, the JCPOA, following the US withdrawal from the JCPOA as announced on 8 May. Over lunch, foreign ministers will discuss the situation in Gaza following recent developments, including with regard to Jerusalem. Foreign ministers will exchange views on Venezuela, following the presidential and regional elections on 20 May and the re-election of Nicolás Maduro for a second six-year term. The Council will adopt conclusions on Venezuela. The Council will discuss the situation in the Democratic Republic of the Congo (DRC). The Council will discuss the progress and the challenges in the electoral process which is expected to lead to the general election scheduled for 23 December 2018. Foreign ministers will discuss the future partnership framework with the African, Caribbean and Pacific (ACP) countries, as the current agreement framing the partnership, the Cotonou agreement, is due to expire on 29 February 2020. The Council is expected to adopt conclusions on enhanced EU security cooperation in and with Asia. The Council is expected to adopt conclusions on strengthening civilian CSDP, in follow-up to the process launched by the Council in November of last year.

***

İran’daki Protestoları Anlamak…

 

Gösterilerin altında yatan esas neden ne? Birçok uzmana göre bu protestolar muhtemelen, ABD ve İsrail tarafından yürütülen geniş bir rejim değişikliği operasyonunun ilk aşaması. Protestoların birden fazla şehirde eş zamanlı olarak başladığına dikkat çekiliyor. Uzmanlar, gösterilerin bir şehirde ortaya çıkan kendiliğinden bir yerel başkaldırı olmadığını ve belli bir düzeyde koordinasyon içinde gerçekleştiğine işaret ediyorlar. Özetle bütün bu olayların ABD başta olmak üzere İran’a düşman ülkeler tarafından çıkartıldığına dair bir görüş hakim. Ancak gösterilerin altında olağan şüpheliler aramak yerine ülkenin son zamanlarda karşı karşıya kaldığı ekonomik sorunlara bakmakta fayda yok değil! Göstericilerin dini kurumlara karşı attığı öfkeli sloganların nedenleri arasında baskıcı rejimin yanı sıra sınıfsal adaletsizlik de var. Son olarak Suriye rejimine, Yemen’deki muhaliflere ve Filistin’de savaşan Hizbullah’a yapılan askeri yardımlar ülkenin ekonomisini daha da zorluyor. Bu nedenle sokaklarda “Ne Gazze ne Lübnan canım feda İran’a” ve “Suriye’yi bırakın derdimize çare bulun” sloganları atılması doğal. Bu nedenle; ‘İran’da yaşanan olayların arkasında ülkede yaşanan ekonomik sorunlar ve Tahran yönetiminin iç ve dış politikada izlediği tutum yatmakta.’ Demek abartılı bir analiz olmaz. Peki gelişmelere Batılı ülkeler nasıl bir yaklaşım gösteriyor?

***

Tahran’ın Son Kudüs Hamlesi…

 

Quo Vadis Ortadoğu?! İran’ın Doğu Akdeniz’deki varlığının Lübnan’dan ve Suriye’den sonra Filistin yönetimindeki Gazze Şeridi’nde de kendisini gösterebileceğidir. Tahran’ın Kudüs sorunu üzerinden Filistin’e verdiği destek, İsrail için, İran tehdidine güç katmakla kalmayacak, bu tehdidi daha da “yakınlaştırmış” olacaktır. ABD için de, İran daha güçlü bir hedef haline gelmiş olacaktır. Peki ABD Kudüs kararı alırken, böyle bir tablonun ortaya çıkacağını tahmin etmedi mi. Etmez olur mu! Kararın hemen sonrası, İsrail’in başlattığı devasa tatbikat ve hemen uygulamaya koyduğu diğer tedbirler; Washington ile Tel Aviv’in koordineli çalıştığını gösteriyor. İyi de, ABD-İsrail ikilisi mevcut tabloyu nereye kadar taşırlar ve tüm bu hazırlıkların sınırı nereye dayanıyor? Orta Doğu eskisi değil, değişti. Bu değişimin kontrolü zor, bilinmeyeni çok. Bölgedeki muhtemel yeni büyük karmaşa tahmin edilenden daha ciddi olacağa benziyor. Çatışmalar, artık düzenli ordular arasında ve cephede olmayacak; her şey, her konu, her alan hedeftir. Asimetrik tehdit, öne çıkmıştır. Önleyici istihbarat, artık kolay değildir. Bu, önce krizin yönetimini, sonra da sıcak bir çatışmanın yönetimini zorlaştıran bir durum. Bu da, Orta Doğu’daki muhtemel karmaşanın tahmin edilenden çok daha ciddi olacağını gösteriyor.

***